Η μοίρα των καινοτόμων είναι ελικοειδής και η μοίρα των αμφισβητιών είναι ανώμαλη.
Όταν ο «Αυτοκράτορας του Κρασιού» Ρόμπερτ Πάρκερ ήταν στην εξουσία, το κυρίαρχο στυλ στον κόσμο του κρασιού ήταν να παράγει κρασιά με βαριά δρύινα βαρέλια, βαριά γεύση, πιο φρουτένιο άρωμα και υψηλότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ που άρεσε στον Πάρκερ.Επειδή αυτό το είδος κρασιού συμμορφώνεται με τις κυρίαρχες αξίες της οινοποιίας, είναι ιδιαίτερα εύκολο να κερδίσετε βραβεία σε διάφορα βραβεία κρασιού.Το Parker αντιπροσωπεύει την τάση της βιομηχανίας κρασιού, αντιπροσωπεύοντας ένα πλούσιο και ασυγκράτητο στυλ κρασιού.
Αυτό το είδος κρασιού μπορεί να είναι το αγαπημένο στυλ του Parker, έτσι η εποχή αυτή ονομάζεται "εποχή του Parker".Ο Πάρκερ ήταν πραγματικός αυτοκράτορας του κρασιού εκείνη την εποχή.Είχε δικαίωμα στη ζωή και στον θάνατο πάνω από το κρασί.Όσο άνοιγε το στόμα του, μπορούσε κατευθείαν να ανεβάσει τη φήμη ενός οινοποιείου σε υψηλότερο επίπεδο.Το στυλ που του άρεσε ήταν το στυλ για το οποίο διαγωνίζονταν τα οινοποιεία.
Υπάρχουν όμως πάντα άνθρωποι που θέλουν να αντισταθούν, που δεν θα είναι mainstream και που θα τηρούν την παράδοση που άφησαν οι πρόγονοί τους και δεν ακολουθούν την τάση, ακόμα κι αν το κρασί που παράγουν δεν μπορεί να πουληθεί σε υψηλή τιμή.αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που «θέλουν να παράγουν καλό κρασί από τα βάθη της καρδιάς τους».Οι ιδιοκτήτες πύργων, είναι καινοτόμοι και αμφισβητίες υπό τις τρέχουσες αξίες του κρασιού.
Κάποιοι από αυτούς είναι ιδιοκτήτες οινοποιείου που ακολουθούν μόνο την παράδοση: θα κάνω ό,τι έκανε ο παππούς μου.Για παράδειγμα, η Βουργουνδία παρήγαγε πάντα κομψά και πολύπλοκα κρασιά.Το τυπικό Romanee-Conti αντιπροσωπεύει κομψά και ευαίσθητα κρασιά.vintage στυλ.
Μερικοί από αυτούς είναι ιδιοκτήτες οινοποιείων που είναι τολμηροί και καινοτόμοι, και δεν μένουν στο προηγούμενο δόγμα: για παράδειγμα, όταν φτιάχνουν κρασί, επιμένουν να μην χρησιμοποιούν εμπορική μαγιά, αλλά να χρησιμοποιούν μόνο παραδοσιακή μαγιά, που είναι χαρακτηριστικό ορισμένων κορυφαίων διάσημων οινοποιείων στη Ριόχα της Ισπανίας·Ακόμα κι αν ένα τέτοιο κρασί θα έχει κάποια "δυσάρεστη" γεύση, αλλά η πολυπλοκότητα και η ποιότητα θα ανέβουν σε υψηλότερο επίπεδο.
Έχουν επίσης αμφισβητίες στους ισχύοντες κανόνες, όπως ο Αυστραλός βασιλιάς του κρασιού και ο ζυθοποιός της Penfolds Grange, Max Schubert.Αφού επέστρεψε στην Αυστραλία αφού έμαθε τεχνικές οινοποίησης από το Μπορντό, πίστευε ακράδαντα ότι το αυστραλιανό Syrah θα μπορούσε επίσης να αναπτύξει προηγμένα αρώματα παλαίωσης και να παρουσιάσει εξαιρετικές ιδιότητες μετά την παλαίωση.
Όταν παρήγαγε για πρώτη φορά το Grange, δέχτηκε πιο περιφρονητική γελοιοποίηση, και ακόμη και το οινοποιείο τον διέταξε να σταματήσει να παρασκευάζει Grange.Όμως ο Σούμπερτ πίστευε στη δύναμη του χρόνου.Δεν ακολούθησε την απόφαση του οινοποιείου, αλλά παρήγαγε κρυφά, παρασκευάστηκε και παλαίωσε ο ίδιος.και μετά παρέδωσε τα υπόλοιπα στον χρόνο.Στη δεκαετία του 1960, τελικά στη δεκαετία του 1960, ο Grange απέδειξε τις ισχυρές δυνατότητες παλαίωσης των αυστραλιανών κρασιών και η Αυστραλία είχε επίσης τον δικό της βασιλιά κρασιού.
Το Grange αντιπροσωπεύει ένα αντιπαραδοσιακό, επαναστατικό, μη δογματικό στυλ κρασιού.
Οι άνθρωποι μπορεί να επικροτούν τους καινοτόμους, αλλά λίγοι πληρώνουν γι' αυτούς.
Η καινοτομία στο κρασί είναι πιο περίπλοκη.Για παράδειγμα, η μέθοδος συλλογής σταφυλιών είναι να επιλέξετε χειροκίνητο μάζεμα ή μηχανικό μάζεμα;Για παράδειγμα η μέθοδος έκθλιψης του χυμού σταφυλιού, πιέζεται με κοτσάνια ή απαλά;Ένα άλλο παράδειγμα είναι η χρήση μαγιάς.Οι περισσότεροι άνθρωποι παραδέχονται ότι η εγγενής μαγιά (δεν προστίθεται άλλη μαγιά κατά την παρασκευή του κρασιού και η μαγιά που μεταφέρεται από το ίδιο το σταφύλι επιτρέπεται να ζυμωθεί) μπορεί να ζυμώσει πιο περίπλοκα και ευμετάβλητα αρώματα, αλλά τα οινοποιεία έχουν απαιτήσεις πίεσης στην αγορά.Έπρεπε να εξετάσουμε τις εμπορικές ζύμες που θα διατηρούσαν ένα σταθερό οινοποιείο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνο τα οφέλη της χειροκίνητης συλλογής, αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν για αυτό.
Προχωρώντας λίγο πιο πέρα, τώρα είναι η μετά-Parker εποχή (μετά τη συνταξιοδότηση του Parker), και όλο και περισσότερα οινοποιεία αρχίζουν να αναλογίζονται τις προηγούμενες οινοποιητικές τους στρατηγικές.Τελικά, να παρασκευάσουμε το μεστό και ασυγκράτητο στυλ της «τάσης» της αγοράς ή να παρασκευάσουμε ένα πιο κομψό και ντελικάτο στυλ κρασιού ή ένα καινοτόμο και πιο ευφάνταστο στυλ;
Η περιοχή του Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών έδωσε την απάντηση.Έφτιαξαν Pinot Noir που είναι τόσο κομψό και ντελικάτο όσο η Βουργουνδία στη Γαλλία.Το Hawke's Bay στη Νέα Ζηλανδία έδωσε την απάντηση.Παρήγαγαν επίσης Pinot Noir στο υποτιμημένο στυλ New Zealand The Bordeaux της πρώτης ανάπτυξης.
Το "Classified Chateau" του Hawke's Bay, θα γράψω ένα ειδικό άρθρο για τη Νέα Ζηλανδία αργότερα.
Στα νότια των ευρωπαϊκών Πυρηναίων, ένα μέρος που ονομάζεται Rioja, υπάρχει επίσης ένα οινοποιείο που έδωσε την απάντηση:
Τα ισπανικά κρασιά δίνουν στους ανθρώπους την εντύπωση ότι έχουν χρησιμοποιηθεί πάρα πολλά δρύινα βαρέλια.Αν δεν είναι αρκετοί 6 μήνες, θα είναι 12 μήνες, και αν δεν είναι αρκετοί, θα είναι 18 μήνες, γιατί στους ντόπιους αρέσει το προχωρημένο άρωμα που φέρνει η μεγαλύτερη παλαίωση.
Αλλά υπάρχει ένα οινοποιείο που θέλει να πει όχι.Έχουν φτιάξει ένα κρασί που καταλαβαίνεις όταν το πιεις.Έχει φρέσκα και εκρηκτικά αρώματα φρούτων, τα οποία είναι αρωματικά και έχουν περισσότερο πλούτο.Παραδοσιακό κρασί.
Είναι διαφορετικό από τα απλά φρουτώδη κόκκινα κρασιά του γενικού Νέου Κόσμου, αλλά μοιάζει με το αγνό, πλούσιο και εντυπωσιακό στυλ της Νέας Ζηλανδίας.Αν χρησιμοποιήσω δύο λέξεις για να το περιγράψω, θα ήταν "καθαρό", το άρωμα είναι πολύ καθαρό και το φινίρισμα είναι επίσης πολύ καθαρό.
Αυτό είναι ένα Rioja Tempranillo γεμάτο εξέγερση και έκπληξη.
Η Ένωση Οίνου της Νέας Ζηλανδίας χρειάστηκε 20 χρόνια για να καθορίσει επιτέλους τη γλώσσα προώθησης της, η οποία είναι το "Pure", που είναι ένα στυλ, μια οινοποιητική φιλοσοφία και η στάση όλων των οινοποιείων στη Νέα Ζηλανδία.Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πολύ "αγνό" ισπανικό κρασί με Νεοζηλανδική διάθεση.
Ώρα δημοσίευσης: 24 Μαΐου 2023